جهان نما

طبریه - یک شهر بزرگ اسرائیلی در شمال و نقطه شروع عالی برای جلیل و جولان. ارزش دیدن کوه قرآن را دارد، جایی که عیسی 40 روز و 40 شب قبل از وسوسه شیطان برای او روزه گرفت، جایی که یک رستوران بسیار زیبا در پایین کوه خواهید دید. بوفه آن قابل قبول است و برای ناهار حدود 15 دلار برای هر نفر هزینه دارد. بخواهید بیرون بنشینید تا یک منظره پانورامای باورنکردنی داشته باشید.

جریکو دوباره تبدیل به یک شهر محصور شد و دیوارهای آن بارها بازسازی شد. پس از ویرانی شهر یهودایی توسط بابلی ها در اواخر قرن ششم، هر آنچه در دوره ایرانی به عنوان بخشی از بازسازی پس از اسارت بابلی بازسازی شد، فقط تعداد بسیار کمی از آن ها باقی مانده است. مدت کوتاهی پس از این دوره، تل به عنوان محل سکونت رها شد.

پس از جنگ شش روزه تحت کنترل اسرائیل بود، اما پس از واگذاری به کنترل تشکیلات خودگردان فلسطین بر اساس توافقنامه اسلو، منبع درگیری بوده است. در شب 12 اکتبر 2000، کنیسه توسط فلسطینی ها تخریب شد و کتب مقدس و آثار مقدس را سوزاندند و به موزاییک آسیب رساندند. گزارش های اریحا توسط یک زائر مسیحی در سال 333 ارائه شده است. اندکی پس از آن منطقه ساخته شده شهر متروک شد و یک اریحا بیزانسی به نام اریکا در 1600 متری شرق ساخته شد که شهر مدرن بر روی آن متمرکز شده است.

طبق کتاب مقدس، در حدود 1400 قبل از میلاد، اریحا اولین شهری بود که اسرائیلی ها پس از عبور از رود اردن و ورود به کنعان مورد حمله قرار گرفتند. دیوار اریحا زمانی که بنی‌اسرائیل هفت روز در اطراف آن قدم زدند و صندوق عهد را حمل کردند ویران شد. در روز هفتم، یوشع به قوم خود دستور داد که در شیپورهای خود که از شاخ قوچ ساخته شده بود، بفشارند و بر دیوارها فریاد بزنند تا سرانجام سقوط کردند.

دوره ایوبیان و ممالیک

تا بالای کوه پیاده روی کنید، در غیر این صورت از پایه کوه با طولانی ترین تله کابین جهان زیر سطح دریا بروید. در قرن نوزدهم، دانشمندان، باستان شناسان و مبلغان اروپایی اغلب از آن بازدید می کردند. در آن زمان یک واحه در وضعیت فقیرانه ای بود، شبیه به سایر مناطق در دشت ها و بیابان ها. ادوارد رابینسون 50 خانواده را گزارش کرد که حدود 200 نفر بودند، تیتوس توبلر حدود 30 کلبه فقیر را گزارش کرد که ساکنان آن در مجموع 3611 کوروش مالیات پرداخت کردند.

7800 قبل از میلاد ساخت این دیوار و برج بیش از صد روز به طول می انجامد و در نتیجه نوعی سازمان اجتماعی را نشان می دهد. این شهر دارای خانه‌های خشتی گرد بود، اما هیچ نقشه خیابانی نداشت. هویت و تعداد ساکنان جریکو در طول دوره PPNA هنوز مورد بحث است و تخمین‌ها بین 2000 تا 3000 و کمتر از 200 تا 300 نفر است. مشخص است که این جمعیت گندم، جو و حبوبات را اهلی کرده و حیوانات وحشی را شکار می کردند.

عصر برنز

هدایای تشییع جنازه استادانه در برخی از آنها ممکن است منعکس کننده ظهور پادشاهان محلی باشد. در دوران نوسنگی سفال، جریکو شاهد رگرسیون معماری در چیدمان خانه و مصالح ساختمانی بود. خانه‌های گودالی که در لایه‌های پیشین حفر می‌کردند، ویژگی خانه‌های زندگی این دوره بود. با این حال، در دوران سفال نوسنگی A، خانه های جریکو به شکل مستطیلی بازگشتند و از نوع جدیدی از آجر گلی (بنی شکل) ساخته شدند.

منشأ آن در زمانی است که از زمان‌هایی که به تصویر می‌کشد بسیار دور است، و هدف آن اساساً الهیات‌شناسانه در توضیح چگونگی قضاوت اسرائیل و رهبرانش بر اساس اطاعت از آموزه‌ها و قوانین مندرج در کتاب تثنیه است. داستان اریحا و بقیه فتح نمایانگر تبلیغات ناسیونالیستی پادشاهی یهودا و ادعاهای آنها بر قلمرو پادشاهی اسرائیل پس از 722 ق.م است. اخیراً، لورنزو نیگرو از هیئت اعزامی ایتالیایی-فلسطینی به تل السلطان استدلال کرده است که در قرن 14 و 13 قبل از میلاد نوعی سکونت در این مکان وجود داشته است. او بیان می‌کند که اکسپدیشن لایه‌های برنز دوم پسین را در چندین بخش از قصر شناسایی کرده است، اگرچه لایه‌های بالایی آن به‌شدت در اثر عملیات تسطیح در عصر آهن بریده شده بود، که کمبود مواد قرن سیزدهم را توضیح می‌دهد.

این شهر مقر اداری استان اریحا در ایالت فلسطین است و به عنوان بخشی از منطقه A توسط حکومت ملی فلسطین اداره می شود. تعريف اسرائيل پادشاهي اسرائيل آن بخش از سرزمين را در مديترانه اشغال كرد... مقاله اثرات بين النهرين بر اسرائيل در طول عصر آهن عصر آهن در گاه شماري سنتي خاور نزديك باستان...

در این زمان دو دیوار در اطراف شهر در یک محوطه دوتایی ساخته شده از آجر گلی وجود داشت. اریحا عصر برنز در قرن شانزدهم در حدود سال 1573 قبل از میلاد سقوط کرد و در اثر زلزله به شدت ویران شد. چوب های زغالی یافت شده در این ایتالیا مکان نشان می دهد که بقایای شهر سوخته شده است. منابع غذایی مدفون نیز نشان می‌دهد که پس از محاصره، آن را تصرف نکرده‌اند. تا اواخر قرن دهم یا اوایل قرن نهم قبل از میلاد، زمانی که بازسازی شد، خالی از سکنه باقی ماند.

گمان می رود که این دیوار برای محافظت از سکونتگاه در برابر آب های سیلاب استفاده می شده است. این نشان می دهد که یک سازمان اجتماعی در شهر اتفاق افتاده است. برخی از محققان بر این باورند که این برج برای ایجاد انگیزه برای مشارکت در سبک زندگی جمعی مورد استفاده قرار گرفته است.

طبریه - یک شهر بزرگ اسرائیلی در شمال و نقطه شروع عالی برای جلیل و جولان. ارزش دیدن کوه قرآن را دارد، جایی که عیسی 40 روز و 40 شب قبل از وسوسه شیطان برای او روزه گرفت، جایی که یک رستوران بسیار زیبا در پایین کوه خواهید دید. بوفه آن قابل قبول است و برای ناهار حدود 15 دلار برای هر نفر هزینه دارد. بخواهید بیرون بنشینید تا یک منظره پانورامای باورنکردنی داشته باشید.

جریکو دوباره تبدیل به یک شهر محصور شد و دیوارهای آن بارها بازسازی شد. پس از ویرانی شهر یهودایی توسط بابلی ها در اواخر قرن ششم، هر آنچه در دوره ایرانی به عنوان بخشی از بازسازی پس از اسارت بابلی بازسازی شد، فقط تعداد بسیار کمی از آن ها باقی مانده است. مدت کوتاهی پس از این دوره، تل به عنوان محل سکونت رها شد.

پس از جنگ شش روزه تحت کنترل اسرائیل بود، اما پس از واگذاری به کنترل تشکیلات خودگردان فلسطین بر اساس توافقنامه اسلو، منبع درگیری بوده است. در شب 12 اکتبر 2000، کنیسه توسط فلسطینی ها تخریب شد و کتب مقدس و آثار مقدس را سوزاندند و به موزاییک آسیب رساندند. گزارش های اریحا توسط یک زائر مسیحی در سال 333 ارائه شده است. اندکی پس از آن منطقه ساخته شده شهر متروک شد و یک اریحا بیزانسی به نام اریکا در 1600 متری شرق ساخته شد که شهر مدرن بر روی آن متمرکز شده است.

طبق کتاب مقدس، در حدود 1400 قبل از میلاد، اریحا اولین شهری بود که اسرائیلی ها پس از عبور از رود اردن و ورود به کنعان مورد حمله قرار گرفتند. دیوار اریحا زمانی که بنی‌اسرائیل هفت روز در اطراف آن قدم زدند و صندوق عهد را حمل کردند ویران شد. در روز هفتم، یوشع به قوم خود دستور داد که در شیپورهای خود که از شاخ قوچ ساخته شده بود، بفشارند و بر دیوارها فریاد بزنند تا سرانجام سقوط کردند.

دوره ایوبیان و ممالیک

تا بالای کوه پیاده روی کنید، در غیر این صورت از پایه کوه با طولانی ترین تله کابین جهان زیر سطح دریا بروید. در قرن نوزدهم، دانشمندان، باستان شناسان و مبلغان اروپایی اغلب از آن بازدید می کردند. در آن زمان یک واحه در وضعیت فقیرانه ای بود، شبیه به سایر مناطق در دشت ها و بیابان ها. ادوارد رابینسون 50 خانواده را گزارش کرد که حدود 200 نفر بودند، تیتوس توبلر حدود 30 کلبه فقیر را گزارش کرد که ساکنان آن در مجموع 3611 کوروش مالیات پرداخت کردند.

7800 قبل از میلاد ساخت این دیوار و برج بیش از صد روز به طول می انجامد و در نتیجه نوعی سازمان اجتماعی را نشان می دهد. این شهر دارای خانه‌های خشتی گرد بود، اما هیچ نقشه خیابانی نداشت. هویت و تعداد ساکنان جریکو در طول دوره PPNA هنوز مورد بحث است و تخمین‌ها بین 2000 تا 3000 و کمتر از 200 تا 300 نفر است. مشخص است که این جمعیت گندم، جو و حبوبات را اهلی کرده و حیوانات وحشی را شکار می کردند.

عصر برنز

هدایای تشییع جنازه استادانه در برخی از آنها ممکن است منعکس کننده ظهور پادشاهان محلی باشد. در دوران نوسنگی سفال، جریکو شاهد رگرسیون معماری در چیدمان خانه و مصالح ساختمانی بود. خانه‌های گودالی که در لایه‌های پیشین حفر می‌کردند، ویژگی خانه‌های زندگی این دوره بود. با این حال، در دوران سفال نوسنگی A، خانه های جریکو به شکل مستطیلی بازگشتند و از نوع جدیدی از آجر گلی (بنی شکل) ساخته شدند.

منشأ آن در زمانی است که از زمان‌هایی که به تصویر می‌کشد بسیار دور است، و هدف آن اساساً الهیات‌شناسانه در توضیح چگونگی قضاوت اسرائیل و رهبرانش بر اساس اطاعت از آموزه‌ها و قوانین مندرج در کتاب تثنیه است. داستان اریحا و بقیه فتح نمایانگر تبلیغات ناسیونالیستی پادشاهی یهودا و ادعاهای آنها بر قلمرو پادشاهی اسرائیل پس از 722 ق.م است. اخیراً، لورنزو نیگرو از هیئت اعزامی ایتالیایی-فلسطینی به تل السلطان استدلال کرده است که در قرن 14 و 13 قبل از میلاد نوعی سکونت در این مکان وجود داشته است. او بیان می‌کند که اکسپدیشن لایه‌های برنز دوم پسین را در چندین بخش از قصر شناسایی کرده است، اگرچه لایه‌های بالایی آن به‌شدت در اثر عملیات تسطیح در عصر آهن بریده شده بود، که کمبود مواد قرن سیزدهم را توضیح می‌دهد.

این شهر مقر اداری استان اریحا در ایالت فلسطین است و به عنوان بخشی از منطقه A توسط حکومت ملی فلسطین اداره می شود. تعريف اسرائيل پادشاهي اسرائيل آن بخش از سرزمين را در مديترانه اشغال كرد... مقاله اثرات بين النهرين بر اسرائيل در طول عصر آهن عصر آهن در گاه شماري سنتي خاور نزديك باستان...

در این زمان دو دیوار در اطراف شهر در یک محوطه دوتایی ساخته شده از آجر گلی وجود داشت. اریحا عصر برنز در قرن شانزدهم در حدود سال 1573 قبل از میلاد سقوط کرد و در اثر زلزله به شدت ویران شد. چوب های زغالی یافت شده در این ایتالیا مکان نشان می دهد که بقایای شهر سوخته شده است. منابع غذایی مدفون نیز نشان می‌دهد که پس از محاصره، آن را تصرف نکرده‌اند. تا اواخر قرن دهم یا اوایل قرن نهم قبل از میلاد، زمانی که بازسازی شد، خالی از سکنه باقی ماند.

گمان می رود که این دیوار برای محافظت از سکونتگاه در برابر آب های سیلاب استفاده می شده است. این نشان می دهد که یک سازمان اجتماعی در شهر اتفاق افتاده است. برخی از محققان بر این باورند که این برج برای ایجاد انگیزه برای مشارکت در سبک زندگی جمعی مورد استفاده قرار گرفته است.